Όταν η Ζήλια Βρίσκεται στη Ζωή μας!

Ήθελα πολύ καιρό να γράψω για αυτό το θέμα. Ζήλια – μία λέξη που κρύβει αμέτρητες συμπεριφορές, αιτίες και μορφές.

Η ζήλια έχει την καλή της μορφή:

Όταν βλέπεις κάποιος επιτυχημένο άνθρωπο και ζηλεύεις την επιτυχία, προσπαθείς να τον φτάσεις και να τον ξεπεράσεις, χωρίς όμως να θέλεις να τον βλάψεις! Τον παίρνεις σαν παράδειγμα, σαν πρότυπο και κοιτάς τον στόχο σου, να γίνεις επιτυχημένος άνθρωπος!

Η ζήλια όμως, έχει και την κακή της μορφή:

Αυτό το αβάσταχτο, άσχημο συναίσθημα πως πρέπει να καταστρέψεις την επιτυχία του άλλου. Είτε γιατί τον βλέπεις σαν αντίπαλο, σαν εμπόδιο, είτε γιατί δεν έχεις τα κότσια και την διάθεση να προσπαθήσεις ώστε να γίνεις αυτό που θες, επιτυχημένος άνθρωπος!

Μπορεί να μην ήσουν ποτέ κακός άνθρωπος… Όταν όμως άρχισες να νιώθεις αυτή την αίσθηση ζήλιας, άλλαξες!

Ήθελες να πάρεις από την φίλη σου εκείνο το πανάκριβο κινητό τηλέφωνο και όχι να δουλέψεις για να το αγοράσεις.

Ήθελες εσύ να είσαι το καμάρι της τάξης που το παινεύουν οι καθηγητές και φρόντισες να αποτύχει στην εργασία ο διπλανός σου, αντί να διαβάσεις!

Ήθελες εσύ να έχεις όλη την προσοχή των γονιών σου και φρόντιζες να εκδικείσαι τα αδέρφια σου κάθε φορά που είχαν λίγη από την προσοχή των γονιών σου.

Όταν η φίλη σου, ο αδερφός σου, ή τα παιδιά σου ζήταγαν την γνώμη σου κάθε φορά που είχαν ραντεβού, φρόντιζες να τους κάνεις να νιώσουν λίγοι, να νιώσουν κόμπλεξ ή ότι δεν μπορούν να αποκτήσουν την ευτυχία που ζητούσαν, γιατί εσύ δεν την είχες βρει και δεν σου άρεσε να την έχουν αυτοί!

Και καθώς μεγάλωνες, άρχισε να φουντώνει και άλλο το συναίσθημα της ζήλιας, αλλά εσύ δεν το σταμάτησες! Δεν κοίταξες να αλλάξεις τον τρόπο που βλέπεις τα πράγματα και να αποκτήσεις όσα ήθελες. Έκανες αυτό που έκανες πάντα! Έκλεβες την ευτυχία που ζητούσες από τους άλλους… Ώσπου κατάλαβες ότι έτσι δεν γινόσουν ευτυχισμένος άνθρωπος! Και τότε άνοιξες τα μάτια σου και είδες πόσο κακό είχες κάνει χωρίς πραγμαυικά να το θέλεις ως ένα σημείο…